Çocukların gelişimleri için kendilerini koruyacak, sevecek, destekleyecek, güven sağlayacak, sosyal ve maddi gereksinimlerini karşıyabilecek sıcak bir aile ortamına ihtiyaçları vardır. Çocukarın yeterli sevgi alabildikleri gereksinimlerinin düzenli olarak karşılandığı sıcak aile ortamında yetiştirildiklerinde sağlıklı bireyler olabildikleri bilimsel olarak kanıtlanmıştır. Kuşkusuz anne-babalar da çocuklarını en iyi şekilde yetiştirmek için çaba harcarlar. Ancak yaşamdaki zorluklar her zaman düşünüldüğü gibi olmayabiliyor. Bazı aileler zihinsel, bedensel ya da psikolojik sorunları veya ekonomik yetersizlikleri,, boşanma, ölüm gibi sosyal sorunları nedeniyle bütünlüklerini devam ettiremeyip, çocuklarının gereksinimini kaşılayamaz hale gelebilmektedirler. Böyle durumlarda, çocukara yardım edebilmenin en iyi yolu, öz ailesinin koşulları iyileşinceye kadar başka bir ailenin yanında bakımlarının sağlanmasıdır. Bu nedenle, tüm dünyada korunmaya myhtaç çocuklar için en çok tercih edilen bakım şekli, üklemizde de olduğu gibi koruyucu aile bakımdır.
Koruyucu aile bakımının, çocuğa sağladığı aile ortamı çocuğun psiko-sosyal gelişiminin sağlıklı bir şekilde gerçekleştirilmesi açısından önem taşımaktadır.
Koruyucu aile hizmeti, gönüllü aile ve evlat edinme hizmetleri ile karıştırılabiliyor. Gönüllü ailelik, çocukların kuruluşlardaki yaşantılarına yardımcı olmaya yönelik bir uygulamadır. Hafta sonu ve tatil günlerinde kuruluş müdürlüğü tarafından uygun blunan çocukları evinizde öisafir etmeniz gerekiyor. Evlat edinme ise, biyolojik aileleri ile yaşama şansını kaybetmiş çocuklar için uzun süreli ve istikrarlı bakım sağlamaya yöneliktir. Koruyucu aile ve evlat edinme hizmetlerinin odağı ise, çocuğun aile yanında yetişmesi olduğundan, her ikisinde de ailelerin seçim kriterleri temelde aynıdır. Ancak, her iki hizmetten yararladırılacak çocukların hukuki durumları farklılık göstermektedir.
Evlat edinme hizmetinde aile, evlat edinme yolu ile hukuksal bir süreci tamamlayarak velayet hakkını alırken, Koruyucu aile sisteminde aile, çocuğun bakım, yetişme ve eğitim sorumluluğunu Devlet ile paylaşmaktadır, çocuğun velayeti öz ailesinde kalmaktadır.